Oorlogsheld: Broeder Heliodorus, geboren als Petrus Franciscus Bogaerts
Broeder Heliodorus, geboren als Petrus Franciscus Bogaerts
Petrus Bogaerts was op 13 augustus 1895 in Mechelen in het klooster getreden bij de broeders van Onze-Lieve-Vrouw van Barmhartigheid. Hij kreeg de naam Broeder Heliodorus. Op 28 december 1909 werd hij benoemd tot directeur van de katholieke school in Diest. Veel geestelijken boden zich tijdens de oorlog spontaan aan om te helpen waar zij konden. Petrus Bogaerts kwam terecht bij het ambulancierskorps. Hij werd tewerkgesteld in ziekenhuizen achter de linies.
Op 1 augustus 1914 had Petrus Bogaerts zich als vrijwilliger aangeboden bij het Militair Hospitaal in Antwerpen. Hij werd er tewerkgesteld als ambulancier. In het vooruitzicht van de val van Antwerpen vertrok hij met de sanitaire trein nr. 4 via Mechelen naar Calais waar hij vanaf 20 december 1914 in het militair hospitaal in de rue Jeanne d’Arc soldaten verpleegde die tyfuskoorts hadden. Op 13 januari 1915 overleed broeder Heliodorus zelf aan tyfus. Daarom ging zijn overlijdensbericht als volgt:
Een derde offer op het altaar van ’t Vaderland is Broder Heliodoor, Bogaerts, van Zoersel, die de Katholieke Jongensschool van Diest bestierde, toen de nare oorlogsklok in Vlaanderen stormde. Deze moedige brancardier bezweek in het hospitaal te Kales, waar hij de typhusleiders (sic!) verzorgde. Gods raadsbesluiten zijn ondoorgrondelijk! De verpleger stierf terwijl zijn beschermeling ontkwam.
(In dezelfde tekst uit ‘Ons Volk’ staat ook een afbeelding van een gedenkplaat met de namen en de afbeeldingen van 5 gesneuvelde broeders, waaronder broeder Heliodorus.)
