Tradities, stoeten, recepten, muziekvormen, vakkennis, … Immaterieel erfgoed is het minst grijpbare erfgoed dat we willen bewaren en doorgeven aan de volgende generaties.
Dat een bepaalde traditie oorspronkelijk niet uit onze streek komt, maakt niet uit. Net zoals bij andere vormen van erfgoed is het belangrijk dat er een lokale erfgoedgemeenschap bestaat die zich bekommert om het voorbestaan ervan.
In het vakjargon spreken we over ‘borgen’. Het grote verschil met het bewaren van objecten of monumenten is dat immaterieel erfgoed zich vaak aanpast aan de tijdsgeest. Je moet namelijk uitvoerders of makers hebben: stoeten moeten georganiseerd worden, recepten gekookt, vakkennis in de praktijk gebracht, muziek voor een publiek uitgevoerd. Een goed voorbeeld zijn traditionele reuzenstoeten, waar naast de oude giganten nieuwe, moderne reuzen verschijnen die verwijzen naar het leven vandaag.